خبر درگذشت ناگهانی حسن استکی، سرمربی تیم فوتبال امید ذوب‌آهن و پیشکسوت و بازیکن اسبق سبزپوشان در آخرین روز هفته گذشته، جامعه فوتبال اصفهان را در شک فرو برد.

حسن استکی، متولد ۱۳۴۲ در تهران بود که به مدت هفت سال بازوبند کاپیتانی سبزپوشان اصفهان را بر عهده داشت و به عنوان یکی از متعصب‌ترین بازیکنان ذوب‌آهن حتی پس از بازنشستگی باز هم در سمت مربی و سرمربی‌گری در جمع ذوبی‌ها باقی ماند.

او که پس از مربی‌گری تیم بزرگسالان، در قامت سرمربی تیم فوتبال امید ذوب‌آهن مشغول به فعالیت بود، یازدهم اسفند ماه بر اثر سکته مغزی دار فانی را وداع گفت که ایسنا به رسم احترام و یادگار با دو پیشکسوت نام آشنا و همراه او صحبت کرده است.

حسین چرخابی، سرمربی اسبق طلایی‌پوشان سپاهان اصفهان سخنش را با درخواستی از مجموعه ذوب‌آهن آغاز کرد و می‌گوید: از باشگاه ذوب‌آهن می‌خواهم قدر پیشکسوتانش را بداند و پس از آن‌ها نیز به خانواده‌هایشان توجه کند. استکی مانند کارمندی که ۳۰ سال در یک شرکت کار کرده، برای ذوب‌آهن کار کرده است‌. از شخص مدیران عامل کارخانه و  باشگاه می‌خواهم برای اینکه بهترین روحیه برای تیم‌های فعلی ذوب آهن در تمام رده‌ها ایجاد شود، استکی را رها نکنند. قطعا می‌دانیم که اگر او سکته کرده، حرص خوردن‌های کنار زمین هم در آن نقش داشته است  نباید مزد زحمات او را فراموش کنیم.

او درباره شروع فوتبالی زنده‌یاد استکی توضیح می‌دهد: استکی فوتبالش را از باشگاه پاس با ناصر پورمهدی آغاز کرد و پس از آن به باشگاه پلی‌اکریل آمد که من نیز یک سال افتخار داشتم آنجا سرمربی باشم. بلافاصله به ذوب‌آهن رفت و چندین سال در آنجا فوتبال بازی کرد. حدود ۶ سال کاپیتان ذوب‌آهن بود، پس از بازنشستگی از فوتبال باز هم در رده‌های مختلف از تیم بزرگسالان تا رده‌های پایه کار می‌کرد. در این مدت چه زمانی که کاپیتان ذوب‌آهن بود چه زمانی که مربی ذوب‌آهن بود، پیشنهادهای بسیار خوبی از باشگاه‌های مختلف داشت ولی او هیچگاه پیراهن سبز ذوب را نفروخت؛ چیزی که در مربیان و بازیکنان کمتر دیده می‌شود.

در ادامه این پیشکسوت فوتبال اصفهان با استقبال از  سوال ایسنا در خصوص تاثیر پیشکسوتان در کمک به روند رو به جلو تیم‌ها با استفاده از تجاربشان، تشکیل کمیته فنی با حضور پیشکسوتان را الزامی دانسته و خاطر نشان می‌کند: تمام باشگاه‌های بزرگ دنیا، سرمربی در انتخاب نفرات مختار است ولی باید به گروه فنی جوابگو باشد. گروه فنی دخالت نمی‌کند، اما نظارت می‌کند. وقتی تیم می‌بازد، هیئت مدیره از کمیته فنی می‌خواهد پس از آنالیز کامل بازی‌ها و با دست پُر، راهنمایی کند. من پیشکسوت باشگاه سپاهان نبوده‌ام و هیچگاه در این باشگاه فوتبال بازی نکرده‌ام، مربی بودم. سپاهان و ذوب‌آهن به قدری پیشکسوت دارند که می‌توانند به راحتی گروهی برای نظارت تشکیل دهند.

چرخابی با بیان اینکه سرمربی انسان است و می‌تواند اشتباه کند، ادامه می‌دهد: گروه فنی می‌تواند تیم را رصد کند. کمیته فنی می‌تواند به ربیعی در ذوب‌آهن کمک کند تا اشتباهات را تشخیص داده و راهنمایی کند. این نقش کلیدی پیشکسوت در فوتبال است.

کمال حسینی، دیگر پیشکسوت و هم‌دوره حسن استکی است که درگفت‌وگو با ایسنا از زندگی سراسر فوتبالی او می‌گوید: از کودکی با حسن استکی بودم و از یک تیم شروع کردیم. همه دیدیم که او بزرگ‌تر از حرف‌ها بود. از زمین‌های خاکی شروع کرد. زمانی که فوتبال بازی می‌کرد، هافبک طراح و قلدری بود و از نظر شعور فوتبالی بسیار بالا بود. همچنین در زمان مربی‌گری‌اش نیز از نظر فنی و شخصیتی الگو بود که در حرف نمی‌گنجد.

حسینی یادآور می‌شود: در تیم امید ذوب‌آهن که ایشان سرمربی‌اش بود، از نزدیک دیدم که چقدر دلسوزانه و فراتر از مربی برای بازیکنانش کار می‌کرد. زندگی حسن استکی در فوتبال خلاصه شده بود و حیف که او را خیلی زود از دست دادیم.

او در پایان خطاب به مسئولان استانی اظهار کرد: حسن عاشق کارش و خانواده‌اش بود، ای کاش همه ما قبل از اینکه کسی فوت کند قدرش را می‌دانستیم، هوای خانواده‌اش را داشته باشید.
انتهای پیام